• Van: Joke Knobbe
  • Rondje Nederland dag 1

Dinsdagavond worden de laatste voorbereidingen getroffen voor het rondje Nederland. De lijstjes worden afgewerkt of alles aan boord is. Denk aan dit ,denk aan dat, hebben we dat ook mee ? Uiteindelijk zit alles erin. Nou tot morgen 7.00 uur sporthal. Voor mij wordt het een onrustige nacht. Ik lig te draaien en te woelen en mijn gedachten zijn niet te stoppen.
Hebben we echt niets vergeten???? uiteindelijk val ik toch in slaap. Om 6.00 uur ben ik weer wakker en ga uit bed. Water koken voor de thee onderweg en gauw wat eten. De rest is ingepakt en om 6.40 gaan we richting Toos Heering. Wij zijn als eerste bij de sporthal. Langzamerhand komen er TCR leden van alle kanten aangefietst. Of zij gaan met Rondje Nederland mee of de BITT naar Duitsland. Zij vertrekken als eerste. Wij gaan nog eerst een groepsfoto maken en dan gaan we ook op pad. Het weer is nog niet je dat, maar dat zal de komende uren snel verbeteren. Bij Den Ham zegt Wim N. “Koos volgens mij heb je lek” Volgens Koos niet, maar even moet hij toch constateren dat hij toch lek heeft. Snel wordt de band vervangen en verder gaan we weer. Inmiddels is de zon doorgebroken en  wordt het aangenaam om te fietsen. Wim heeft een prachtige route in elkaar geknutseld en we genieten van elke meter. Toos en Jenny zien we af en toe achter ons en dan als wij weer een fietspad door de bossen hebben gehad pikken zijn ons weer op. De eerste stop staat gepland in Schuinesloot.
Jenny en Toos hebben een stoeltje meegenomen zodat ze lekker kunnen zitten als ze op ons moeten wachten. Helaas, we zijn al op de pauzeplaats gearriveerd als Wim de dames moet oproepen en met zijn oortje hen naar ons toe loods. We hebben heerlijke  appeltaart,  gebakken door Geert ter Harmsel en Johanna Tijhof. We kunnen gewoon in het gras gaan liggen. HEERLIJK. Toch moeten we verder want we hebben nog een tochtje voor de boeg. We gaan nu eerst naar Westerbork daar is de tweede stop en  waar we even het monument gaan bekijken. We zijn erg onder de indruk over de aantallen joden die vanuit daar zijn gedeporteerd naar Duitsland,  daarna zijn de hunebedden aan de beurt,  het boomkroonpad laten we maar voor wat het is. In Onstwedde nemen we nog een ijsje en dan nog een paar kilometers en wij zijn in Staakenborgh. Op het terras pakken we lekker ons eerste drankje. Met z,n allen zijn we het eens dat het een mooie eerste dag is geweest. De kamers worden ingedeeld en we gaan lekker douchen. We laten ons verrassen wat betreft het eten. Het is allemaal prima in orde. Zoals goed gebruik bij de TCR gaan we na het eten een lekker rondje lopen. Deze keer gaan we naar de vestingwerken Bourtange. Henk geeft ons hier geschiedenisles en legt uit waar het voor heeft gediend. Terug bij Staakenborgh gaan we eerst lekker koffiedrinken en wordt er door iedereen contact gelegd met het thuisfront. Henk G wil via de whattsapp bellen maar dat blijkt geen succes. Hij zegt ik app wel weer gewoon. Even later horen we zijn dochter zeggen, Pap !!!!! je bent niet aan het appen maar  nog te bellen.!!!! Gelach alom. Nog even een drankje of twee……. En dan lekker naar bed.
Tot morgen.

  • Van: Henk Goorman
  • Rondje Nederland dag 2.

    Na een behoorlijk enerverende avond met bier fris kaas en worst en iemand die al whatsappend met het thuisfront probeert te bellen, gaan we onder de indruk van alle opgedane indrukken proberen om de slaap te vatten.’sMorgens horen we dat het niet voor iedereen een even groot succes was.In mijn geval tot kwart over vijf en daarna niet meer,Gerwin net andersom tot vijf uur en daarna slapen als een roos.Zijn kamergenoot blijkt zo actief dat hij ’s nachts hele bossen om zaagt.Maar goed na een voortreffelijk ontbijt trappen we de fiets toch maar aan.Het is prachtig weer en de meeste starten dan ook al in het kort(kleding).We gaan richting Delfzijl en hebben de wind,die weer behoorlijk zijn welbekende deuntje meeblaast, van opzij.Met de dames begeleiding (Toos en Jenny) spreken we weer een punt van ontmoeting af voor de eerste koffie en appeltaart.Helaas menen op de parkeer plaats diverse muggen ons het leven zuur te maken zodat we na inname en aftanken al snel weer onze plaats op het smalle zadel innemen.Verder gaat het naar het noorden net zolang tot we bijna de waddenzee invallen, maar gelukkig leidt de track van ons aller Win N linksaf onder langs de dijk richting Lauwersoog.Daarvoor hebben de dames begeleiding ons nog maar eens aangenaam verrast met de sköttelbraai alwaar ze de meest fantastische gebakken eieren uit toverden die dan op een wit bolletje de weg naar onze hongerige magen vonden.Vooral Koos had dat op dat moment nou net nodig want hij had even een kortstondig dipje dat hij overigens later op de dijk meer dan ruimschoots goed maakte door met 42 km aan het uur richting het beloofde ijsje bij de haven van Lauwersoog te knallen.
    Daarvoor hadden we ruim 40 km heel wat hindernissen moeten overwinnen zoals 68 wildroosters, 1046 schapen, en de uitwerpselen die ze blijkbaar veelvuldig produceren, daarbij geteld de 13 hekken die steeds open en dicht moesten worden gedaan,dan viel het gemiddelde dat we produceerden alleszins mee.Een hek werd Koos bijna fataal,gelukkig was het alleen de helm die schade opliep. Het was ook daarna dat hij een soort van waas voor de ogen kreeg en de voor hem onmogelijk geachte snelheden uit zijn korte benen schudde.Nadat we bekomen waren van deze demonstratie van macht en met het bewuste ijsje achter de kiezen gingen we na verloop van tijd afscheid nemen van de waddenzee en gingen het binnenland weer in.Het einde naderde nu alras en met behoorlijke snelheden(iedereen is blijkbaar in vorm) komen we aan bij de Bonkevaart waar Wim nog maar eens een fietspad heeft ontdekt dat daaraan parallel loopt en we getrakteerd worden op een prachtig stukje natuur.Voordat we intrek nemen in ons Hotel drinken we de voorraad uit de koelbox op aan een idyllisch haventje waar nog een toevallige ontmoeting hebben met een zeeuw die als kind na de watersnoodramp  bij de familie Rohaan in Enter had gelogeerd  hoezo toeval? Na een voortreffelijke warme maaltijd lopen we nog even door het plaatsje Burdaard en gaan dan toch maar naar binnen ,want buiten is het nu toch te koud.Maar laten we niet klagen,we hebben wederom weer een fantastische dag achter de rug mede dankzij een voortreffelijke tourleider (Gerwin) en natuurlijk ons aller Trackmaker Wim en de dames ondersteuning.Op naar morgen

  • Van: Geert ter Harmsel
  • Rondje Nederldand dag 3

Ik word wakker naast mijn slapie Wim en begroet hem met een salvo onder de dekn.
Wim is ook al wakker en antwoord met een vreugdevol windje. De toon is gezet voor deze dag.
We hebben gisteravond de deur van het hotel dichtgedaan. Ja wat muj dan as ze um tien uur de boole a digte doot. Precies : vuur oezelf zorgen. Dat hew edoan. De laatste pilsjes, wat fris en de fleske kloarn waren zeer welkom. Het was gezellig.
Vandaag staat de etappe Burdaard – Ossenzijl op het programma.
Nadat Wim en ik ons toilet hebben gemaakt begeven we ons nar beneden voor het ontbijt.
Alles staat klaar. Een rijk gevulde tafel. Van suikerbrood tot croissant en zelfs vers afgebakken brood.
Koffie en verse jus d’orange een gekokt ei en wat vers fruit. Goot vuur mekaar. Als alle hongerige wielerbuikjes gevuld zijn, maken we ons op voor vertrek. De bus wordt ingepakt, de armpjes ingesmeerd, ik brenge eers nog effen een klean kilo vot noar het pötje. Poe dat lucht op.
Om iets over negen zijn we klaar voor vertrek. Henk Goorman is vandage toerleider. Hee hef speciaal een gel sjurt an etrökn. Dan kuw goot seen dat hee ut is. We gaan rechtsaf richting Bartlehiem. We kronkelen langs de Dokkummer Ee richting het befaamde bruggetje bij Bartlehiem. Vie wordt vast eleg op de geveulege plaate. Het gaat verder via Beetgummermolen  en vervolgens bie de kaarke in Lollum goaw rechtsof. Dan ineens klabang. Annelies Voortman hef lek. Een boetnbaand kats kepot.
HTL Wim Nooteboom zoekt contact met de dames van de assistentiebus. We staan op de Slappeterkerdijk in de buurt van zwemvijver Swaneblom. Team Rocket maakt rechtsomkeert en meldt zich enige tijd later bij de groep. Gerwin Voortman ontfermt zich over de achterband van schoonzus.
Vakkundig wordt het euvel verholpen. We gaan verder en spreken af om in Makkum voor de koffie te stoppen. Onderweg moeten we eerst met de fietspont het water over. Een stuk vearder en haggelijke situatie. Joke kan het hekke neet drek lös kriegn. En vie stoat miln op ’t spoer. En de boemel is in aantocht. Gelukkig lukt het en vie komt allemoal veilig oawer. In Makkum is de brugge los. Met daw stopt veult mie de busse op. Jenny en Toos hebt stoete kog bie een bakker. Na een paar plakken suikerbrood, wat reepjes en koffie trappen we hem weer aan. We zetten koers richting Stavoren. Af en toe vangen we al een glimp op van het IJsselmeer. Prachtig blauwgroen water. Bij Molkwerum begeven we ons weer achter de hekken tussen de schapen. Na een klein stukje zand en grind gaat gelukkig verder over in asfalt. Nou ja dat ligt er ook. Ik weet neet wat die scheupe in Freesland te vretn kriengt ze driet dr was bes van man wat een stront op de weg. Het gezegde : als er in schaap over de dam is volgen er meer wordt door Gerwin afgeserveerd. In vervolg neume via dat: Als er een schaap door het hek kan steure vie um terugge. We arriveren ronde de klok van 2 in Stavoren. De temperatuur is al aardig gestegen. We besluiten dan ook om niet in de zon te gaan lunchen maar ergens een plek met schaduw te zoeken. Als we stavoren uitrijden zien we aan de rand van de dijk de ideale picknickplek. Wim geeft aan Toos door waar we zitten en Jenny stuurt de bus naar de plek. De gebakken eieren smaken weer prima. Voor de liefhebbers is er ook nog tompouce of een bekertje yoghurt. Gauw gaan we verder want we moeten nog een stukkie. Onderweg komt ons nog een kolonne met trekkers tegemoet. Een kleurige stoet van oud metaal met meestal een stoere man als bestuurder en af en too ne veerkante boerinne achter het steur. In Lemmer eten we en italiaans ijsje. Man wat smaakt dat lekker met dit woarme wear. We zetten koers richting het koude pilsje of een glaasje fris. Het is al over vijf als we ons melden bij de Kluft.
Jongens wat smaakte die eerste halve liter lekker. Na de welverdiende douche zitten we aan voor de maaltijd. Wim neemt de dag door. Het was in mijn ogen een geweldige dag met wederom een prachtige route. Het eten smaakt prima. Na het eten gaan we nog even snel op de foto met onze nieuwe Theo de Rooij sokjes en dan gauw naar binnen want we worden lastiggevallen door allerlei ongedierte. De dag in een woord FANTASTISCH!!

  • Van: Annalies Voortman
  • Rondje Nederland dag 4

Onder onze eigen douche geweest, de TCR-kleding hangt te drogen aan de waslijn, en wij zitten op de bank… tijd voor het verslag van vandaag!
Gisteravond hebben we als afsluiting nog een gezellig spelletje gedaan. Niet iedereen had hier zin in, maar uiteindelijk waren diegene het meest fanatiek. We hebben ons IQ getest met het 30 seconds spel. Maar ook aan de laatste avond komt een einde, en voor middernacht was het stil in de kamers. Vanmorgen zijn we de dag begonnen met een heerlijk lopend buffet. Natuurlijk zijn er mensen die dan opmerken dat er in dat buffet niet veel beweging zit, maar dat we zelf nog moeten lopen. We moesten even geduld hebben om te beginnen, 2 dames moesten nog toilet maken. Of, in de bewoording van Wim, ze moeten zich nog opkalefateren.
We nemen afscheid van het hotel en fietsen dwars door de Weerribben in de richting van Blokzijl. We komen door Nederland, en daarop volgt Muggenbeet. Brr, als we weer aan die nare beestjes van gisteravond denken.. gauw doorfietsen dus maar. We zijn nog maar 10 km onderweg, als we voor de tweede keer voor een brug moeten wachten. Op de onderkant van de brug staat, dat, als we toch moeten wachten, we moeten genieten van de rust, het riet en de ruimte in het Nationaal Park de Weerribben. Dat hebben we zeker gedaan! We slingeren door kleine plaatsjes naar Zwartsluis, waar onze eerste stop is. Vandaag is de weersvoorspelling iets somberder dan afgelopen dagen. Net voor onze koffiestop begint het dan ook licht te sputteren. Onder een afdak drinken we de koffie met wat lekkers met dank aan de dames. De regenjasjes gaan aan. Een kleine discussie of dit negatief of realistisch is, maar uiteindelijk heeft toch iedereen regenkleding aan. Behalve Geert, die vindt dat je beter nat kunt worden. Nog geen 100 meter na de stop zorgt Henk ervoor dat we het ritueel erin houden: elke dag een lekke band! Vakkundig wordt dit euvel verholpen en kunnen we weer verder. Het tempo gaat nu wat rustiger, de wegen zijn nat. De wind komt af en toe om het hoekje waaien. We luisteren niet al te braaf meer naar de Garmin, anders hadden we over zandpaadjes gehobbeld. Maar Gerrit weet altijd weer een alternatief weggetje te vinden, en over asfaltwegen en mooie fietspaden komen we zo langzamerhand weer op bekend terrein. In Ommen willen we pannenkoeken bakken als middageten, maar daar is het toch te nat voor. Met meerderheid van stemmen komen we overeen om de route in te korten. Bij bekenden van onze tourleider hebben we onder een afdak even iets gegeten om er het laatste stuk weer tegenaan te kunnen, en dan bij Wim en Ina alsnog pannenkoeken te eten. Na deze korte stop wordt het zo ongeveer weer droog, en nadat we met gemak de Lemelerberg overgefietst zijn, gaan de regenjasjes weer uit. Hier neemt Toos afscheid van ons, door nog eens al toeterend langs ons heen te rijden en te zwaaien. Via Hellendoorn, Nijverdal, Notter en Zuna komen we weer in Rijssen aan. Hier tellen we het laatste bruggetje van vandaag waar we overheen rijden: op het Jan Aolbertpad, de 76e brug!! Jaja, zo komen wij aan onze hoogtemeters. Bij Wim en Ina worden we enthousiast begroet, en eten we ons meest wonderlijke middagmaal van de hele week: pannenkoeken, worstjes, zoute koekjes, borrelnootjes en yoghurt. Ach ja, als ’t maar lekker is. Iedereen belt naar het thuisfront dat we er terug zijn, en even later komt de eerste geliefde de achtertuin in wandelen. Eindelijk kan Gerrit weer met Johanna praten, en kan Henk zijn Evelien weer een kusje geven! Tja, over dat aspect van onze vakantie had ik niet te klagen. Nog een laatste groet, en iedereen gaat zijn eigen weg. Einde rondje Nederland.
Gerrit, bedankt voor de goede leiding vandaag.
Toos en Jenny, bedankt voor de verzorging van de innerlijke mens.
Wim en Joke, bedankt voor de geweldige organisatie van deze prachtige tocht.
En de rest ook bedankt, voor deze gezellige week!!!

 

 

Gelezen: 47