• Datum: 7 april 2012
  • Toerleider: Peter Kamans
  • Auteur: Joke Knobbe
  • Aantal: 2″t Is fris deze zaterdagmorgen, en bij de sporthal aangekomen is dat goed te zien.

 

De grote aantallen van afgelopen weken zijn er niet. Toch hebben nog veel TCR leden de weg naar de sporthal gevonden. (80).
De diverse groepen vertrekken en ik ga met Peter K. mee met de T2. we vertrekken met 24 dlnrs. en worden direkt in het Schwartzwald al opgesplitst. Jans neemt de 2e groep onder zijn hoede. Ben Lammertink heeft gelijk al pech met zijn fiets, het crankstel is afgebroken. Er worden nog pogingen ondernomen om het euvel te verhelpen maar het is vergeefse moeite. Ben belt het thuisfront om hem op te halen. Verder maar weer. We fietsen achterlangs om Markelo heen richting Laren. Peter heeft de route zo gemaakt dat we onderweg veel mooie landhuizen en kastelen zien. Ook hebben we een 3-tal watermolens kunnen bewonderen.
Het voorjaar komt er echt aan want we hebben een 4-tal (paas?) hazen gezien die druk waren om te laten zien wie wel de sterkste was van de vier. De vrouwtjes zaten zeker aan de rand van de wei om dit schouwspel te volgen, en er hun voordeel mee te doen.
Zo met de wind in de rug zijn we in Ruurlo beland bij cafe Het Luifeltje. Binnengekomen worden we verrast met gekookte eieren, aangeboden door het bestuur van TCR. Ook hebben we nog even gezongen voor Jans die er weer een jaar bij heeft gekregen (61).
Jan vd M. zit te rommelen met zijn lenzen, wat blijkt: Hij heeft ze de hele tocht verkeerd om ingehad. Vandaar dat hij steeds zulke gaten liet vallen, hij zag het niet goed.!!!!!!
Na de pauze wordt het een ander verhaal, het is erg fris en de wind is stevig aangewakkerd, en voorop is het afzien. Door snel door te draaien proberen we het tempo er toch in te houden. Bij Wiene hebben we een ingelaste pauze om daar de laatste eieren weg te werken die Peter mee heeft genomen uit Ruurlo. Iemand zegt, hé ik mis het zout, waarop Jans antwoordt: Hou het ei maar onder mijn neus, daar hangt nog wel een (z)kou(t)de druppel.

Als de eieren zijn weggewerkt gaan we weer op pad om de laatste kilometers weg te trappen. Langs de Servo Delden richting Enter. Na Peter en de groep bedankt te hebben voor de prettige tocht verlaten Frank, Brigitte en ik de groep om de kortste weg naar Enter te pakken.
Ondanks de kou en de wind toch een mooie tocht. Peter bedankt.

Joke

 

Gelezen: 15