• Datum: 16 juni 2012
  • Toerleider: Gerrit Nijland
  • Auteur: Henk Kastenberg
  • Aantal: 10

Het waaide zaterdagmorgen stevig uit het Zuid-Westen maar van stuifzand was geen sprake. Het had de avond en nacht ervoor flink geregend. Deze morgen was het droog en het zou ondanks dreigende wolken droog blijven.
We vertrokken klokslag negen uur van de parkeerplaats. We reden door de Grimberg Notter in. Het was een eer voor bovengetekende dat hij op kop mocht rijden met de tourleider. Gerrit liet op subtiele wijze merken dat hij in topvorm uit Sauerland was teruggekomen.  Hij bleef op kop sleueren. Het was voor mij een geluk dat Johan Krake, na 7 km, met een sterk Enters accent achter uit de groep riep:”Hew vandage twei vuurrieders”. Direct daarop klonk het kort: “Draaien”. We fietsten richting Daarle en van daar naar Daarlerveen. In Vroomshoop maakten we gebruik van de weg langs het Overijsselsdkanaal opnieuw richting Daarle. Vervolgens richting Den Ham en daar slechts een klein momentje van geringe aarzeling door Gerrit. Met enig bravour redde hij zich uit deze situatie en koersten we richting Junne. Voorbij de spoorlijn linksaf richting Sahara. We reden door naar de brug bij Ommen. Op de hoek dronken we koffie. In het eerste deel van onze rit kreeg iedereen ruimschoots de gelegenheid om de verhalen te horen van de binnenlandse tourtocht. Gerrit gaf de koprijders ruimen beurten zodat hij zijn verhaal kwijt kon.
Na de koffie lekke band. Deze werd op de parkeerplaats van de Zon vakkundig verwijderd en vervangen door een nieuwe. We stapten op en reden met de wind op kop richting Vilsteren. We staken de Regge over en direct daarna moesten we naar links. Er waren er in onze groep die Gerrit niet goed verstonden en rechtdoor reden. We kwamen langs de Palmenexpert en reden door een prachtige omgeving in de buurtschap Giethmen. Via de Damsholterweg fietsten we naar het fietspad achter de Lemelerberg. In een aangenaam tempo reden we met de groep naar boven. Vervolgens richting Lemelerveld. We staken het kanaal over hadden de wind schuin van voren en de aflossingen werden korten. Opnieuw lekke band. De band werd gewisseld en dankzij de krachtige handen van Gerrit ging dat op professionele manier. We stapten op en vervolgden onze rit. Nog geen twee kilometer verder opnieuw lek, dezelfde achterband. Natuurlijk de vraag:”Gerrit hej wal duur den boetnband eveult?” De tourleider keek vernietigend. Ik kon me de vraag wel voorstellen. De stevige kanden van Gerrit zijn rijkelijk van ‘zwil’ voorzien daar merk je minder mee op dan met kantoorhandjes. Opnieuw kostte het ons de nodige tijd. Er werd door de tourleider besloten om nu voor de kortste weg naar huis te kiezen. Via Hellendoorn, Hulzen en Notter kwamen we voldaan thuis na deze prima tocht. Gerrit bedankt.

Gelezen: 32