- Van: Joke Knobbe
- Toerleider: Bennie Aanstoot
- Aantal leden: 4
Klokje van gehoorzaamheid geeft aan dat het 6.45 uur is en dan ga ik er uit. Het is droog dus dan gaan we fietsen. De zaterdagmorgen rituelen worden netjes uitgevoerd en toch maar even op de I-pad gekeken naar buienradar. Een klein streepje met wat buien maar niet noemenswaardig. Als ik met de fiets naar buiten ga is het tot mijn verrassing al aan het regenen, Heel fijntjes, maar toch. Och, mijn mooie nieuwe regenjas aan en dan naar de verzamelplaats.
Gelukkig er is nog iemand die zich niet van de wijs laat brengen door een beetje regen. Johan Krake! Samen op naar de sporthal, onder het afdak van de sporthal staan nog maar 2 mensen die ook willen fietsen. Langzamerhand druppelen zo her en der meerdere TCR leden binnen. Uiteindelijk zijn er 22 TCR leden. Maar ook de regen wordt steeds meer. Nog even wachten is het advies de regen is zo weg. Wij gaan op pad met 4 leden T2 onder leiding van Bennie Aanstoot. We starten met de regenjasjes aan en die hebben we nog wel zo’n drie kwartier aangehouden. De route zul je moeten navragen bij Bennie, want bij regen kijk ik niet zo veel om me heen. Met de wind tegen en met 4 man/vrouw moet je veel kopwerk verrichten en dat kost veel energie. Toch heb je met z,n vieren ook leuke gesprekken, en zo vraagt Bennie A. aan Johan K. : “Wilde Bennie Eekers niet mee?”.”Nee, die moest vandaag gooien met de ballen, en het mooie van het verhaal is dat die ballen ook nog eens van mij zijn!” Iedereen schiet natuurlijk in de lach om deze uitspraak. Zo al pratend en fietsend komen we in de buurt van ons koffieadres. Het blijkt een grote feestaccommedatie te zijn met verschillende zalen. We worden heel vriendelijk ontvangen en zijn verrast door de mooie locatie. (vraag Bennie naar het adres) De eigenaresse komt gezellig bij ons staan praten en wil zelfs wel wat foto’s maken. We beloven dat we nog een keer terugkomen maar dan met meer mensen. Maar aan alles komt een eind en we moeten ook nog weer naar huis.
We zijn nog maar net op weg als het alweer begint te spetteren en al snel besluiten we om de regenjasjes maar weer voor de dag te toveren. Geen overbodige luxe blijkt even later. En ook de wind draait ons een loer door te draaien en zodoende moeten we weer het grootste gedeelte van de tocht tegen de wind in naar huis. Bij Heeten klinkt het ook nog eens: LEK! Wim vd B treft het lot vandaag. Het gaat deze keer wat sneller dan vorige week en we zitten zo weer op de fiets.
Op de Helhuizerweg passeren we in flinke vaart de P1+2, ( echt waar !!!vraag maar na). We hebben ze niet weer gezien. Het laatste stukje naar Rijssen is een peulenschil want dit stukje gaan we eindelijk van de wind af. Bij Rijssen nemen we afscheid van Wim en Bennie en bedanken hen voor de gezellige morgen. Johan en ik fietsen het laatste stukje naar Enter en zelfs dat is ons niet gegund ook hier moeten we weer tegen de wind in .
Met bijna 120 km zijn we weer veilig, nat en moe en voldaan thuisgekomen.
Joke
[/one_whole]
Geef een reactie