San Fransisco – Johnny Tijink

[one_whole boxed=”true”]

Datum: 03-08-2017
Auteur: Johnny 
Aantal KM: 

Verslag: Na een paar dagen met de auto door Amerika gereden te hebben zijn we in San Francisco waar we twee dagen zullen blijven. Aangezien we de tweede dag willen gaan fietsen op tijd uit bed en lopend de stad in om proviand voor de hele dag te kopen. De fietsverhuurzaak is kort bij ons hotel dus als deze om 10 uur open gaat staan wij al op de stoep. 150 dollar lichter maar 4 fietsen rijker voor 1 dag gaan we op pad.

Eerst een klein uurtje dwars door Frisco om bij de kust te komen. Dat is al een belevenis op zich want waar de Mustangs, Cameros en andere grote auto’s ons voorbij rijden liggen aan de andere kant de zwervers op de stoep en banken. Bij de kust aangekomen zijn we al snel  bij Fishermans Wharf waar je een mooi uitzicht hebt op Alcatraz, de niet meer in gebruik zijnde gevangenis op het eiland vlak voor de kust.

Een stukje verder aan de linkerkant zien we ze ineens: vroeger in mijn jeugdjaren had ik een favoriete politieserie en die heette de Streets of San Fransisco met Karl Malden en Michel Douglas in de hoofdrollen. In elke aflevering scheurden ze over de heuvels van deze stad en kwamen ze langs die trams waar de mensen aanhingen. Nu zo’n 40 jaar later rijden die trams er nog en hangen de mensen nog aan de tram. Na al deze nostalgie(voor mij tenminste), de kinderen kijken me soms aan of ik van een andere planeet kom fietsen we verder.

Het word steeds drukker op het fietspad met vooral Chinezen en Japanners die op de fiets zitten alsof het de eerste keer in hun leven is. Ze slingeren alle kanten op met 1 hand aan het stuur en in de andere hand de onmisbare selfie stick. Inmiddels zijn we bij Golden Gate bridge waar we achter in de rij aan kunnen sluiten. Volgens de gegevens gaan er 100000 auto’s over de 6-baans weg maar naar mijn idee gaan er wel net zoveel fietsers en wandelaars over een pad van 3 meter breed. Over dit ene pad ga je heen maar ook weer terug dus het is 1 grote mierenhoop. We zijn blij als we deze drukte achter ons kunnen laten en waar iedereen links af gaat gaan wij rechts de Lincoln Avenue op.

Ons afvragend waarom bijna niemand hier fietst komen we daar al snel achter. De ene na de andere beklimming, ik vind dit prachtig maar Ilse(onze dochter) is er niet zo blij mee, maar als ik haar overal naar boven duw is het al snel weer goed. We komen bij Lands End waar je een mooi uitzicht hebt op de stille Oceaan. Het laatste stukje van vandaag fietsen we door een mooi aangelegd stadspark en leveren de fietsen ongeschonden weer af bij de fietsenzaak.

Bij het eerste het beste terras onszelf getrakteerd op een ijskoude Heineken waar we de gemaakte foto’s nog even bekijken. Wat me wel opviel vandaag is dat de Amerikanen heel sociaal zijn ten opzichte van fietsers. Je krijgt overal voorrang, of je het nu hebt of niet en blijven rustig achter je rijden ook al is er in onze ogen ruimte zat om te passeren.

Morgen de auto weer in om weer een ander stukje Amerika te bekijken.

[/one_whole]