Auteur: Jan-Harm Dannenberg
Toerleider(s): Wim Nooteboom
Groep:
Strava link: https://www.strava.com/activities/962553410
Aantal KM: 125
Aantal leden: 15
Verslag: Welke kleren doen we morgen aan, en welke niet? Dat is altijd de vraag waar ik me vrijdagavond even mee bezig houd.
Een snelle blik op de telefoon leert me dat de maximum temperatuur 12 graden wordt en dat er zon wordt verwacht. Die 12 graden in gedachten houdend, twijfel ik nog even tussen een shirt met korte mouwen en het wintershirt, maar uiteindelijk wordt het de laatste.
Als ik zaterdag morgen buiten kom, voelt het niet aan als 12 graden. Maar dat zal vast beter worden!
Te laat rijdt ik weg, zodat ik vol gas naar de sporthal spurt. Onderweg wordt ik ingehaald door Peter Waenink, die ook niet goed kan klok kijken. Samen komen we warm gereden aan bij de sporthal, waar we gelijk kunnen vertrekken.
Vandaag staat Wims vaste IJsselrondje op het programma. We vertrekken richting de Holterberg. Ik merk dat ik beter had moeten kijken naar de temperatuur. M’n Garmin geeft aan dat het op dit moment 2 graden is… Zo achter in de groep zit ik te bibberen op m’n zadel. Om me heen kijkend zie ik winterhandschoenen, overschoenen, 3 of 4 lagen kleding. Het helpt allemaal niet echt om me warmer te voelen. Had ik nu ook maar minimaal die windstopper aangedaan!
Gelukkig rijden we over de Koningsbelt richting Heeten. Samen met Roelof kom ik op kop en we geven gas. De warmte keert al weer wat terug. Boven gekomen besluiten Wim, Omar en ik door te trekken. Onder aan gekomen fietsen we in een rustig tempo verder, maar het duurt wel heel erg lang voordat de anderen zichtbaar zijn. We keren om, en horen dan dat Roelof lek heeft gereden. Al wachtend koelen we weer flink af, maar de bandenwissel verloopt vlot en we zetten weer koers richting Raalte. Raalte door verloopt niet helemaal volgens plan. Wout kent de weg op z’n duimpje, en waarschuwt ons nog voor de verkeerde afslag. Een deel van de groep rijdt toch door. Even lijkt het goed te gaan, maar dan staan we voor een doodlopend stukje en is verder gaan alleen mogelijk door over een bakstenen trapje af te dalen. We heten geen Peter Sagan, en hebben ook niet de voorraad fietsen van deze man, dus keren we gauw om en trappen we op hoog tempo weer richting de rest.
Via Heino, Liederholthuis en Laag Zuthem vervolgen we onze tocht.
Vlak voor Harculo klinkt het voor de 2e keer “lek”. Na wat gehannes met een patroon is ook dit lek snel opgelost. Inmiddels is de zon er helemaal door en ben ik de koude start vergeten.
Bij Hoog Zuthem zien we voor het eerst de IJssel en in de verte de IJsselcentrale. Even verder komen we door het Engelse werk. Ook hier ligt het tempo op T1 niveau. Veel zien we er niet van, maar volgens mij is het daar prachtig!
Verder gaat het over fietspaden waar met grote letters op staat dat honden aangelijnd moeten zijn. Schijnbaar staat dit in de verkeerde taal, want ongeveer elke hond loopt hier los. Opletten dus.
In de verte doemt de nieuwe brug over de IJssel op. Broer(tje) Geert (broertje qua leeftijd, broer qua prestaties) en ik maken plannen om hier om het hardst overheen te gaan, maar de tourleider laat deze brug links liggen.
Als je het weet, passeren we ondertussen Zalk, maar we rijden nog aan de verkeerde kant van de IJssel.
Bij Kampen steken we de IJssel over. Hier besluiten Geert en ondergetekende van achteruit de groep alsnog om het hardst te gaan rijden tegen de brug aan. We stuiven weg, Roelof rijdt op dat moment op kop en die laat dit natuurlijk niet gebeuren. Hij rijdt het gat vakkundig dicht, blijft even achter me hangen en zet dan de achtervolging in op Geert. Super dit, even een beetje “spielerei”.
Na het keerpunt duurt het iets langer dan gedacht voordat we in Zalk aan de koffie kunnen. Binnen is het al gezellig druk met de mannen van de T3 die vandaag in dezelfde contreien fietsen.
Na de pauze vult iedereen de bidon bij met water. Alleen Matthieu haalt iets uit de tap achter da bar. Zou dit het geheim zijn van zijn sterke sprint?
We vertrekken ongeveer 5 minuten later dan de T3, maar we zien ze pas weer terug op de pont. Die kearls keunt bes trappm!
Vanaf hier gaat het in 1 rechte streep op Rijssen aan. De sporen van vermoeidheid zijn bij sommigen goed zichtbaar. ook ik moet wat toegeven, en wordt er in een tunneltje compleet afgereden door alweer broer Geert… De sprint komt pas laat op gang. Er wordt nog flink gestreden door de sterkste mannen, maar uiteindelijk is het ook nu weer Matthieu den Spurter die als eerste in Rijssen aan komt.
Het was weer een prachtige tocht met prima weer, ondanks het koude begin.
Wim bedankt en tot de volgende keer!
Verstuurd: 29-04-2017 14:36
Geef een reactie