auteur Omar Oumnad

afstand 105 km

 

Hemelvaartsdag 2017.

Het belooft een stralende dag te worden en de gebruikelijke feestdagafstand van zo’n 100 kilometer staat op het tourschema. Ik verwacht dan ook aardig wat animo voor de rit en fiets vol goede moed richting de Reggehal. Daar aangekomen keek ik meteen op mijn horloge… ben ik nou zo vroeg of is de rest zo laat? Ik tel slechts 8 personen. In de minuten daarna druppelen er nog een aantal mensen binnen waaronder onze tourleider Peter. We vertrekken uiteindelijk met 12 leden richting de achterhoek. Er zijn zowel T1 als T5 leden aanwezig dus het tempo wordt aangepast.

Het is echt heerlijk fietsweer. Rechts een stel reeën, links een groep hazen en een prachtige omgeving. Genieten dus! Tourleider Peter is opgegroeid in deze streek en laat ons dan ook graag één en ander zien. Zo komen we aan bij de ‘Varsselring’. Een motorcircuit waar al ruim 50 jaar motorraces worden gehouden. Aangekomen in de fameuze molenbocht roept Gerda dat we even moeten stoppen voor een foto. Termen als jeugdsentiment, nostalgie en vroeger passeren de revue. Onze voorzitter Anton heeft nogal een motorverleden en samen hebben Anton en Gerda blijkbaar mooie herinneringen aan het circuit.

Het circuit lag er mooi bij. Nieuw asfalt en mooie glooiende bochten. Mijn fiets zag de bui al hangen… dat wordt een rondje afzien. En zoals een paard een hindernis kan weigeren besloot mijn fiets een spaak uit het voorwiel te gooien. Shit! Zo’n modern wiel heeft maar 18 spaken en als er dan 1 ontbreekt ontstaat er een behoorlijke zwabber in het wiel. Ik zet de voorrem helemaal open en hoop dat ik nog thuis kom met het euvel. Na een rustig rondje over het circuit komen we vrij snel aan bij het koffieadres ‘Teverne Edelweiss’. Een erg leuk tentje, geheel in Oostenrijkse/Zwitserse stijl. Een skigondel voor de deur, personeel in kledendracht, lange biertafels, een houten interieur, apfelstrudel met vanillesaus en een blokje Rittersport bij de koffie. Top!

Het tweede bakje koffie wordt snel achterover geslagen en we rijden weer richting huis. In de bochten is het even voorzichtig rijden maar zolang we rechtdoor rijden houdt mijn wiel het aardig vol. Toch ben ik blij als we Rijssen weer binnen rijden. In het begin vond ik het jammer dat het tempo wat lager lag maar achteraf was het maar goed ook. Het was een heerlijke sociale rit en zo spreek en zie je nog eens een ander lid van onze grote club.

Peter bedankt en tot de volgende keer maar weer!