Auteur: Omar Oumnad
Toerleider(s): Wim Nooteboom
Aantal KM: 100
Aantal leden: 8

Verslag: Zaterdag 6 juli 2019, Le Grand Départ van een historisch wielerevenement dat, naar horen zeggen, al meer dan 20 jaar op de TCR kalender staat. De steevast door Gerrit Lohuis georganiseerde ‘Tour de Surprise’ is populair want het is druk bij de manege. Het is voor mij alweer twee maanden geleden dat ik op zaterdag ben mee geweest en dit leek me de prima aangelegenheid om de draad weer op te pakken. Een niet al te lange tocht, met halverwege een leuke verrassing in de vorm van een sociale activiteit. Wim was onze TL voor vandaag en met een groepje van 8 man vertrokken we richting het oosten. Leuk om even bij te kletsen met enkele T1’ers maar het kletsen verging me vrij snel toen het tempo weer ouderwets werd opgevoerd.

Via Bornerbroek, Zenderen, Deurningen en Lonneker komen we in de buurt van Enschede. Halverwege verscheen ineens een balkje in beeld met de tekst: ‘Peter Waenink Abandon’. Hij had nog andere verplichtingen. Met 7 man rijden we verder en onderweg vragen we ons telkens af wat de verrassing van vandaag gaat zijn. Bij Hertme ineens een hoop bedrijvigheid! Het Afrika Festival… zouden we dan?? Nee, helaas geen workshop blaaspijpschieten of djembé trommelen. Na het spotten van minstens één afrikaan en een paar verkeersbegeleiders (van wie de begeleidende gebaren wel leken op een Afrikaanse regendans) fietsen we gestaag door. In de buurt van Deurningen zien we ineens heel veel mensen met kinderwagens lopen. Het begon op te vallen en ik keek nog eens goed… het bleken golftassen. Zouden we dan?? Nee, helaas ook geen workshop knikkeren voor volwassenen. Nog even later verschenen ineens de geelgekleurde lichtmasten van ons eigen Twentse ‘Area 51’. Een vreemd verlaten vliegveld waar tegenwoordig de meest afwisselende activiteiten plaatsvinden. Zouden we dan?? Nee helaas, geen vliegtuigdemontage, parachutespringen of bommenwerpen. Hij houdt ons wel in spanning die Gerrit.

Eenmaal in Enschede doen zich wederom vele mogelijkheden voor. We rijden over de campus van de UT. Zouden we dan?? Nee helaas, geen door het damesdispuut georganiseerde rondleiding door de hockeykleedkamer. Een stukje verder de Grolschveste, duiktorens, bioscopen, wokrestaurants, bowlingbanen, kartbanen en ijsbanen! De banen lagen voor het oprapen, maar nee we rijden zo weer de F35 (een fietspad, geen straaljager) op richting Hengelo. JA, EINDELIJK een TCR bordje met een pijl naar links. Daar staat Gerrit Lohuis ons dan eindelijk op te wachten langs een verlaten spoorlijn achter het FBK stadion.
We parkeren onze fietsen en verplaatsen ze nog een keer vanwege de zon, verplaatsen ze nog een keer vanwege verkeer, verplaatsen ze nog een keer vanwege zuinigheid, verplaatsen ze nog een keer vanwege de wind en verplaatsen ze nog een laatste keer… gewoon voor de zekerheid. Of was ik nou de enige die hiermee bezig was? Eenmaal geparkeerd kwamen al snel de andere groepen binnen druppelen en was het tijd voor de verrassing. Na een korte veiligheidsbriefing en een informatief praatje over de historische spoorlijn vertrokken we met een aantal fietsbare wagons richting de koffie aan het einde van de twee kilometer lange spoorlijn. We zagen het stootblok snel dichterbij komen en het wachten was op het bedienen van de rem. Laat nu net Gerwin ‘Ria’ Voortman de gene zijn die de rem moest bedienen… Ria staat voor ‘Remmen Is Angst’ dus met een flinke klap kwamen we tot stilstand. Na een bakkie met gebakkie waren de wagons omgedraaid en keerden we terug richting startpunt.

Niet iedereen had de tijd om mee te doen aan de activiteit dus sommige groepen waren wat kleiner geworden. Voor de terugweg werden de T1 en T2 groep samengevoegd. Met 11 man werden de laatste 38 kilometer terug gereden richting Rijssen. Er stond nog een smerige dikke wind die we regelmatig pal tegen hadden dus na 100 kilometer was het wat mij betreft ook wel weer mooi geweest. Een leuke ochtend met gezellige mensen en een leuke activiteit. Gerrit bedankt en de rest van de club ook natuurlijk. Tot een volgende keer.

Gelezen: 230