T2 – IJsseltocht

Auteur: Omar Oumnad
Toerleider(s): Wim Nooteboom
Aantal KM: 135
Aantal leden: 16

Verslag: Afgelopen zaterdag 23 april stond in het teken van een ‘monument’ der TCR klassiekers… De IJsseltocht! Omdat Wim het afgelopen decennia steevast toerleider was bij deze tocht heb ik de tocht een paar jaar geleden al omgedoopt tot ‘de Wim Nooteboom Classic’. De tocht werd al weken geleden aangekondigd en naast de gebruikelijke wind zou er deze editie iets speciaals op het programma staan. We vertrokken stipt om 08:00 uur met 16 man richting het noordwesten. Rustig reden we Rijssen uit en via Nijverdal met een lus om Raalte en Heino heen richting Zwolle. Dit stuk van de route bevatte zoveel klinkerwegen dat ik de tocht al bijna omgedoopt had tot ‘Wim’s Klinkerklassieker’. De stevige zuidooster hadden we gelukkig nog regelmatig in de rug evenals het heerlijke ochtendzonnetje. Eenmaal aangekomen in Zwolle was het plotseling al tijd voor koffie. Enigszins verbaasd want normaal dronken we altijd pas koffie in Zalk. De verrassing van vandaag was een warm onthaal door Rene Altena bij Nijhuis Bouw in Zwolle. Rene had een stapel eieren gebakken en voorzag ons daarnaast van een kop heerlijke koffie. Allemaal gratis en voor niks! Een donatie aan het Duchenne Heroes team waar Rene wederom deel van uit maakt werd en wordt natuurlijk wel op prijs gesteld. Mooi initiatief Rene!

Toen ook de laatste eieren en koffie achter de kiezen waren had toerleider Wim een aantal opties voor wat betreft het vervolg van de route. Ondanks de aantrekkende wind werd vrijwel unaniem besloten de oorspronkelijke route verder op te pakken. We rijden tenslotte een klassieker! Bij Parijs-Roubaix sla je de kasseienstroken ook niet over… toch? Vanwege de verrassing moesten we een stukje door Zwolle heen om weer op de originele route uit te komen. Eenmaal op de dijken langs de IJssel was het weer ouderwets waaiers rijden. Dit valt soms best tegen met 16 man op een fietspad van 2 meter breed. Wim nam af en toe de koppositie kort over om de groep over de smalle en kronkelige fietspaden rondom Zwolle en later Kampen te loodsen. Bij Kampen staken we de IJssel over en kwamen we in de buurt van het traditionele koffieadres. De Oase in Zalk. We hadden natuurlijk al koffie gehad maar met het besef wat ons qua wind nog te wachten stond leek het de meesten wel prettig om een extra pauze in te lassen. Ook de Eritrese Zwollenaar Thomas, die we onderweg hadden opgepikt, besloot gezellig een bakkie mee te doen. De 17 jarige junior van de Hanze Renners reed al vanaf Zwolle achter ons aan en draaide later ook mooi mee in de groep. Zijn echte naam zal vast geen Thomas zijn maar misschien is hij vernoemd naar Thomas de Stoomlocomotief want fietsen kan hij! Wellicht een Biniam Girmay voor de toekomst want prof worden is zijn droom vertelde hij enthousiast. Na de koffie reed Thomas nog met ons mee tot aan ‘wederom’ Zwolle en reden wij verder richting de veerpont bij Wijhe. Ik keek al een tijdje uit naar de veerpont want het bracht een aangenaam rustmomentje en eenmaal aan de overkant ook iets meer beschutting. Man, wat een wind vandaag! Mijn benen liepen in ieder geval aardig vol inmiddels. De samenwerking bleef gelukkig goed in stand en de laatste 30 kilometer vlogen snel voorbij. Van Holten naar Rijssen werd de snelheid nog even opgevoerd. Ter hoogte van de Akkerdijk reed Gerwin nog lek. Ik reed net naast hem en besloot maar even te stoppen. Een mooi excuus want het eindsprintje zag ik toch al niet meer zo zitten. En zo zat deze ‘Wim Nooteboom Classic’ er ook weer op. Een prachtige dag waarbij de wind nóg bepalender was dan hij altijd al was. Gelukkig was de samenwerking erg goed en hebben we de 135km gezamenlijk tot een goed einde gebracht. Iedereen bedankt en tot een volgende keer!

Gelezen: 185