T2 – Jaarlijks Uitstapje

Auteur: Joke Knobbe
Toerleider(s): Johan Witten
Groep: T2
Strava link:
Aantal KM: 120
Aantal leden: 16

Verslag: Heel wat TCR leden hebben zich opgegeven voor ons jaarlijks uitstapje naar Duitsland.
Bij de sporthal is het inladen en opladen van fietsen op evenzoveel auto’s.
Eerst een stukje rijden en dan doemen de eerste heuvels al gauw op.
In Lienen bij het zwembad is het verzamel- en vertrekpunt.
We vertrekken met 4 groepen. P1, P2, T2 en T3.
Tot nog toe valt het weer mee, de verwachting is dat we straks wel wat regen kunnen krijgen.
Nu is het droog en de temperatuur is ook prima om te fietsen.
Ik ga met de T2 met Johan Witten mee. We zijn met 16 man/vrouw vandaag.
Gelijk worden de voor de leeuwen gegooid want we moeten gelijk een klim op van ?% maar met nog niet opgewarmde spieren voelt het aan als een klim van dubbele procenten en ook de hartslag maakt overuren. En dat klimmen en dalen zal vandaag dan ook niet uit de route weg te denken zijn. Het is hier nergens vlak.
Toch fietsen we zo over mooie landweggetjes waar bijna geen verkeer is en de uitzichten prachtig. Lange klimmen en dan ook lange afdalingen. het blijft maar op en neer gaan.  Als we zo,n 2 uur hebben gefietst wordt de lucht toch dreigender en de eerste druppels beginnen te vallen. je kunt hier de regen mooi aan zien komen en onder een carport trekken we dan ook allemaal de regenjasjes aan. Als de ergste regen voorbij is stappen we weer op en rijden we naar Bad Essen waar de koffie en gebak hopelijk voor ons klaarstaat.
De P1 en P2 zitten al binnen en even later genieten we van het heerlijke warme gebak met slagroom en de koffie. Voor de liefhebber is er na het eerste rondje nog een gebakje en ook is er koffie voldoende te krijgen. Inmiddels is het weer droog en kunnen de regenjasjes weer opgeborgen worden en de tocht weer voortgezet worden. Ook nu weer mooie weggetjes maar wel klimmen of dalen, vlakke wegen kennen zie hier blijkbaar niet. In Bad Rothenfelder gaan we nog even langs de zoutmuren en bewonderen deze van dichtbij. Hier blijken ook veel zout thermaalbaden te zijn. Deze moeten we goed zijn voor mensen met huidproblemen.
Even later staan we voor een bos, en volgens Johan is dit bospad 300 meter, het blijken 3 kilometer te zijn.
We noemen dit verschijnsel nu een “Johan Wijland” momentje (Gerrit Nijland is er niet meer, dus!!!) Als we het bospad uitkomen staan we echt voor een weiland en de weg ligt 300 mtr verderop. Ook deze horde nemen we met gemak. Een klein regenbuitje volgt nog, maar even later schijnt de zon alweer en kunnen de jasjes weer uit. Nog een klein stukje en we zijn weer bij het zwembad. De fietsen worden weer op/ingeladen en de meesten nemen een lekkere douche in het zwembad. (Prima geregeld commissie). Dan op naar Restaurant Cafe Pellemeier. Daar zitten ze met smart op ons te wachten, alhoewel, de meesten genieten al van een lekker pilsje of ander drankje.  De schnitzels met diverse sausjes, patat of gebakken aardappels en groente staan al klaar. Dit hebben we wel verdiend na zo,n inspannende  ontspannende dag. Onder het eten wordt de dag nog even doorgenomen en we zijn het erover eens:  Het was weer een prachtige dag!

Commissie.
Hartelijk bedankt voor deze geslaagde dag.