Datum: 26-09-2015

Auteur: Joke Knobbe
Toerleider(s): jans drijer bennie aanstoot
Groep: T2
Strava link:
Aantal KM: 100
Aantal leden: 22

Verslag: De laatste officiële tocht op de racefiets van seizoen 2015. Het is deze morgen akelig koud. Ondanks dat; zijn er toch veel leden die het aandurven om mee te gaan. We gaan met Jans Drijer mee, en gelijk bij de sporthal is de splitsing al een feit. Jans heeft een trouwe groep van 5 leden die met hem meegaan. Even later komen er toch nog wat meer leden aansluiten zodat de verdeling weer normaal is. Het gesprek het eerste halfuur gaat over het weer, koud, koude handen, koude voeten. Het is daarbij ook nog erg mistig, dus we zien niet veel. Jans laat ons een beetje in de buurt rondtoeren en dan belanden we zo op de Apenberg.  Daar staat Ronnie en zijn dochter ons al op te wachten met een lekkere borrel voor de liefhebber. Inmiddels is de zon goed doorgebroken en is het aangenaam verpozen tussen de bomen in de zon. We stappen toch maar weer op en vervolgen de tocht.
Jans doet erg zijn best om ons alle klimmetjes die hij kan vinden in de buurt aan te doen. Ook de klinkerweggetjes zijn niet uit de route weg te denken. Dan belanden we op ons koffieadres “Woods” in Markelo. Het is er prima vertoeven en als ik de kenners moet geloven is de koffie er erg lekker. Dit zou een prima koffieadres kunnen zijn als we tijdens het ATB seizoen de oversteek naar Markelo maken ipv Holten. Na alles afgerekend te hebben moeten we weer verder om op tijd te zijn op de volgende afgesproken plaats.
Maar eerst horen we het vervelende woord die we de laatste weken al te vaak hebben gehoord: LEK!
Het lot treft Andries deze keer. We laten nog eerst even de P passeren die in vliegende vaart aankomt.
Dan kan onze uber, super, bandenverwisselaar Hans zijn kunstje weer vertonen. Hans heeft bij deze werkzaamheden prachtige “werk”handschoenen aan die de anderen op rare gedachten brengen.
Er passeren deze ochtend heel wat handelingen die je niet wilt ondergaan. Het zorgt wel voor veel lachsalvo’s die over de Markelose essen klinken. Zo komen we (ik geloof dat dit de Friezenberg heet) Ronnie en zijn dochter weer tegen, die nu met heerlijke, warme gehaktballen (met champignons en uien voor de liefhebber) ons op staat de wachten. Dat gaat er wel in en ook de borrels worden niet vergeten. Het is er erg gezellig als ook de P2, T1 en T3 arriveren maar we moeten nog wat kilometers maken om op tijd op ons laatste adres te komen. We komen dicht bij Enter en het is verleidelijk om de afslag meteen te nemen, maar dan missen we de laatste borrel, dus we gaan gewoon mee naar Rijssen waar we bij “Zanglust” nog een lekker drankje nemen en we tot de conclusie komen dat het een prima seizoen is geweest met in de T2 maar één valpartij(Han Albach tijdens de openingsrit).
Ronnie en dochter: Hartelijk dank voor de goede verzorging deze dag. Prima geregeld!!!

Joke