Auteur: René Lammertink
Toerleider(s): Wim Jansen/ Henk Goorman
Aantal KM: 115
Aantal leden: 19

Verslag:
De hele week wordt al voorspeld dat het zaterdag a.s. fantastisch weer voor de tijd van het jaar zou worden met temperaturen van boven de 20 graden. Eindelijk na alle barre omstandigheden van de afgelopen weken.
Als ik ’s morgens vroeg voor mijn kast met wielerkleding sta is het vandaag wel een puzzeltje qua kleding. Op dit moment is het nog lang niet warm met temperaturen van een graad of vijf hooguit. Ik besluit te kiezen voor een zomerjack, maar zonder de windstopper en geen lange broek maar pijpjes, die dus eventueel uit kunnen. Verder geen overschoenen maar wel nog de winterhandschoenen. Buiten gekomen merk ik dat deze keuze nog niet zo slecht is.

Aangekomen bij de sporthal zie ik dat er verschillende keuzes zijn gemaakt. Veel zomerhandschoentjes al, en een enkeling zelfs al in de korte broek. Laat dit dan nou net onze toerleider van dienst zijn vandaag: Wim Jansen met als adjudant Henk Goorman dit keer.

Regels zijn regels en er wordt direct gesplitst. Ik kies voor de voorste groep met Wim dit keer, toch lekkerder.
Wim heeft gisteravond al gemeld dat het een rondje Dalfsen wordt, maar dan weet je eigenlijk nog niks, want met 115 kilometer op de agenda zijn er vele mogelijkheden. Wim belooft ons bij de start een pittig rondje. Nou, we zullen zien.

Onderweg blijkt Wim verrassend zeker van zijn zaak, hij heeft de Garmin overboord gegooid en blijkt de route te hebben voorgereden met Gerrit Tijhof.

Het begint met opwarmertjes als de Rijsserberg en de Beuseberg en verwacht Wim kennende  dat we dan eigenlijk recht afstevenen op de Motieweg, alle pokkels tot en met de Lemelerberg meepakken, even linksaf slaan richting Dalfsen en dan vice versa terug. Zoiets.

Niets van dit alles. We hebben de wind pal in de rug, bij elke trap boven de 32 kilometer per uur worden we tot de orde geroepen en via Bathmen en Mariënheem bereiken we zonder een verder pukkeltje te hebben gezien de pauze bij het restaurant van het station in Dalfsen.

De pauze bij deze uitspanning is bekend bij de meesten en we worden vriendelijk geholpen door een jongedame. Ik zit aan tafel met o.a. Betty Braamhaar. We zijn het hardgrondig oneens en blijven volharden in onze standpunten, maar verlaten lachend de tafel. Niet vreemd voor 2 geboren Enternaren vinden de Rijssenaren om ons heen. Goed, we zijn er weer.

Na de pauze zal Wim dan toch wel de registers open trekken, maar ook hier kiest Wim de toeristische versie. Ons eerste doel blijkt de Sahara. Heel toepasselijk, want na een koude start lopen de temperaturen nu snel op en verdwijnen er meer pijpjes in de achterzak.

Na de Sahara dan toch eindelijk de Lemelerberg van de achterkant. We mogen nu even los tot aan de bebouwde kom van Lemele, en dat doen we dan ook. De meesten zijn nog redelijk fris en met de verwachting dat dit het qua bulten ook zal zijn vandaag stampen we, zeker voor de tijd van het jaar, met een goed tempo en op de grote plaat over deze heuvel.

In Hellendoorn heeft Wim nog een kleine verrassing. Vanuit het dorp gaat het de Hellendoornse berg op, maar halverwege slaan we linksaf naar de Uitkijk en nemen dan het fietspad dat uitkomt bij de tunnel aan de N35, ook leuk. Vanaf hier nemen we stukken fietssnelweg en via de Klokkendijk bereiken we Rijssen met toch nog een flink tempo, ondanks te tegenwind.

Wim, we hebben genoten van de route en je strakke leiding. Tot volgende week, en nee, ik heb dit keer geen eieren besteld.