Datum: 21-05-2016

Auteur: Henk Kastenberg
Toerleider(s): Wim van de Noort
Groep: T3
Strava link:
Aantal KM: 75
Aantal leden: 8

Verslag:  De naam van deze toertocht staat al in de aanhef beschreven. Wim van de Noort was na een medische ingreep gelukkig weer onze toerleider. De knie was optimaal maar de spieren konden nog enige training gebruiken, volgens Wim. Daar was tijdens deze rit niets van te merken. Het werd ons wel duidelijk dat hij het ritme van een tl-er nog miste. Zijn relatie met Garmina was nog lang niet optimaal. Ze hadden elkaar werkelijk gemist. Nog maar net vertrokken kwam de opdracht naar links, tussen de kerkhoven door. Gelukkig bood de overgang van deel 1 naar deel 2 voldoende ruimte om te keren van noord naar zuid. Richting Elsen ging de fiets. Vervolgens tussen Enter en Goor door, over een grindpad met alle kans op lekke banden. Gelukkig bleven die uit, maar het commentaar leverde  direct een N-momentje op. Natuurlijk door Wim verklaard aan de actuele gesprekken, die hij aan de kop van onze groep voerde. Nog maar een paar km verder, te zeggen op de boer, moesten we naar rechts. T3 stopte spontaan in de veronderstelling dat dit het einde van de wereld was. Maar een enkeling ontwaarde onder de graszoden enkele klinkers, die berijdbaar bleken. Na een bestudering van dit wegdek volgde de conclusie, dat in 1813 de Kozakken bij de bevrijding van ons land, de laatsten waren die van deze weg gebruik gemaakt hebben. Tijdens de koffie kwam het voorstel om in de wintermaanden dit stukje wegdek met de MTB  te fietsen en tegelijk te reinigen door gebruik te maken van een substantie, te kopen bij de boerenbond. Nadeel van dit goedje is wel, dat bij het verliezen van kunstgebit of bruggen, tijdens het reinigen van het wegdek, er slechts onherkenbare resten zullen overblijven. Wat verhalen betreft, geloven de leden van T3  elkaar op het woord. In Neede  bij de molen werd er koffie gedronken. Tijd om even enkele zaken aan de orde te stellen. Bijvoorbeeld het aflossingsschema van de tourleider. Gerrit Troost en Jan Rolleman kregen beste beurten voor hun rekening. Wim, een kloeke kerel, had ons zodanig opgesteld, dat hij de aflossingen aan kop zo controleerde dat hij tegen de wind in altijd een enkele km’s een grote, brede kerel voor zich had. Dat Gerrit Troost ondanks zijn kopwerk nog hazen wist te traceren brengt hem dicht bij de traditie van de legendarische Hazeveutjes. En zo ploegde T3 voort. Na de pauze met veel wind in de rug, liet Henk Schutte zien wat de waarde is van een wegkapitein. Hij hield beschouwingen over de inhoud van T3. De hoge mate van gezelligheid in combinatie met het sportieve doortrappen geeft de mensheid rust. Niet het gejaag of het nastreven van sportieve prestaties die voor onze leeftijdscategorie slechts stress oplevert. We namen nog de Herikerberg en voor de km’s fietsten we over de Borkelt terug. Een mooie tocht, rustig op de weg, veel gezelligheid, wat wil T3 nog meer. Tourclub Rijssen iets meer dan Fietsen.

Gelezen: 136