Van: Henk KastenbergNu is T3 het een en ander gewend. Denk maar aan de oefeningen in Duitsland met het militaire karakter. De MTB ritten hebben tot en met vandaag een totaal andere uitwerking op ons. Wat we zoal meemaken is het beste te vergelijken met een expeditie. Expedities waarover we vroeger lazen en waarover verteld werd. Ze blijven lang in onze herinnering. Ze kenmerken zich door onvoorspelbaarheid. Ook vandaag overkwam ons dat. Enkele kenmerken zijn: onverwachte gebeurtenissen, terechtkomen in de wildernis, slachtoffers en grote opofferingsgezindheid. Dat alles werd vandaag op onze weg geplaatst.

We vertrokken in een kleine, door mist, besloten wereld. De herfsttooi liet zich van de mooiste zijde zien. Te beschouwen als een cadeau. We draaiden de rand van de Borkeld op en daar stond moederziel alleen een jonge schone, naast haar auto, die niet wilde starten. Het spil was rap van de fietse of. We waren met 13 in de groep. Zeker de helft wilde aanduwen met Tonny ter Beest

achter het stuur. De motor sloeg snel aan en een van onze toerleiders deze morgen, Herman had moeite om Tonny weer uit de auto te praten. Verder ging de expeditie de Holterberg in. We kregen van Herman de opdracht om een pad naar rechts te nemen. Brigitte viel opnieuw op sierlijke wijze voor ons mannen

foto2van T3. De expeditieleider had er waarschijnlijk op gerekend dat hij zich kon orienteren op zon, maan en sterren. Door de mist ging hij de mist in. Te voet, als echte expeditieleden, duwden we onze bikes naar de bosrand, waar gelukkig weer een pad was. Tijdens de koffie kwam dit natuurlijk ter sprake. Na de koffie was Aornd Schreurs toerleider van de AH expeditie. Eerste hindernis, spoorbomen gesloten. We lieten ons niet van de wijs brengen en reden de Holterberg in met als doel de onderduikers hut. Eerst een flinke klim, stukje asfalt, het bos in en afdalen. Daar gebeurde, wat ook kenmerkend is voor een expeditie, ongeval met als slachtoffer Han Albach. Snelle afdaling, gladde wortel en daarachter rul zand. Han belandde met een klap tegen een berkenboom. Een flinke jaap en zijn kin en onmiddellijke hulp. Tonny ter Beest en onze diaconesse Brigitte Pots hebben Han naar Holten teruggebracht voor behandeling. Met de schrik in de benen ging het verder door een fantastische omgeving. Tijdens de afdaling in de richting van de Lichtenberg kreeg Benny een lekke band. Dit ongemak werd snel verholpen. Een expeditie kan pas slagen als het doel met succes bereikt wordt. Daar slaagt T3 in door ook het zwakste expeditielid tot het einde toe te begeleiden. Tourclub Rijssen, meer dan fietsen, werd ook vandaag weer waargemaakt.

T3 wenst Han een spoedig herstel. a