Auteur: Martijn Meijer
Toerleider(s): Gerrit Pluimers / Erik Borghuis
Groep: T3
Strava link: www.strava.com/activities/1481287636
Aantal KM: 110
Aantal leden: 20

Verslag: Maart roert zijn staart; zeker qua temperatuur hadden we nog weinig geluk gehad. Maar vandaag is daar met een heerlijk zonnetje tijdens de toertocht ‘Zwilbroek’ eindelijk verandering in gekomen. Het mooie weer werd onderweg dan ook veelvuldig geprezen, temeer daar voor dit paasweekend veel regen voorspeld was.

Dat betekende niet dat het ’s ochtends gelijk aangenaam was. Warm aangekleed stapte ik om 7:50 uur op de fiets richting de sporthal, al was de ‘gevoelstijd’ echt nog wel 6:50 uur. Mijn achterzakken zijn zoals altijd goed gevuld met onder andere brood, koeken en Isostar-tabletten (die laatste leverden me tijdens de pauze aantijgingen van doping op), dus aan het eten mag het niet liggen.

Voor T3 meldden zich maar liefst zo’n 20 fietsers; de groep werd dus opgedeeld en mij werd vanuit de voorste groep gevraagd om een kort verslag te maken. Ik zag dat sommigen hun naam op de fiets en/of helm hebben staan, wat voor mij als ‘nieuwe oudgediende’ erg prettig is.

Het eerste uur was het soms verraderlijk mistig. In combinatie met de opkomende zon leverde dit wel prachtige plaatjes op. Met het optrekken van de mist werd het merkbaar snel warmer.

Toerleider Gerrit Pluimers, die de route van vorig jaar op details nog wat had bijgeschaafd, leidde ons over grotendeels superstrakke asfaltwegen die slingerden langs glooiende landschappen met de voor onze streek zo kenmerken essen. Via Gelselaar, Haarlo en Beltrum passeerden we bij Zwillbrock de grens, waar onder andere de prachtige barokkerk te bewonderen viel. Daarna ging het noordwaarts, waarbij we een nagenoeg uitgestorven gebied doorkruisten. Parallel aan de landsgrens sleten we de laatste kilometers richting de pauze. Deze vond plaats in Oldenkott, een gehucht dat bij het eerste aanblik leek te bestaan uit niet meer dan het dorpscafé Rotering, waar op tafels met Perzische tafelkleedjes gloeiend hete, heerlijke koffie voor ons klaarstond.

Op de terugweg hadden we de aantrekkende wind merkbaar in de rug, waardoor de kruissnelheid regelmatig de 35 km/u overschreed. Links en rechts nam de vermoeidheid toe, de waarschijnlijke reden waarom Gerrit de 2 km-regel vaker los liet en men sneller door mocht draaien.

Al met al was het een mooie en voor mij ook weer een leerzame toertocht. Zo ben ik meer te weten gekomen over het gebruike leem voor de Rijssense bakstenen, het verantwoordelijke leven van een kraanmachinist en de ideeën van Gardus over de ons omringende racefietsen.

Toerleider Gerrit liet zien dat hij beschikte over een goede timing: we reden een gemiddelde van 29,9 km, wat mij een mooi T3-gemiddelde lijkt, en we arriveerden precies om 12:00 uur bij de Langenberg, mede mogelijk gemaakt door de snelle bediening tijdens de tussenstop en (slechts) één keer lek.

Na afloop was er een gezellig samenzijn bij de Langenberg, waar ons een schaal met heerlijke ronde (én vierkante) verrassingen wachtte, evenals een paar koude versnaperingen van 0.0 tot 5%. Eenmaal thuis heb ik vandaag meer dan 110 km op de klok gezet en konden we nog steeds van de zon genieten. Een prima begin van het Paasweekend!

Gelezen: 139