Auteur: Scr.Ibent
Toerleider(s): Henk van Pijkeren
Groep: T4
Strava link:
Aantal KM: 70
Aantal leden: 11

Verslag: Openingstocht zaterdag 4 maart 2017.
Wat ’n volk. Het werd je blauw en geel voor de ogen als je de parkeerplaats van de sporthal op komt fietsen. Het lijkt er op dat bijna alle leden van TCR uit hun winterslaap waren ontwaakt of genoeg hebben van het door de modder ploeteren op de MTB. Geweldig om te zien. Ook de weerssituatie heeft daar zeker een belangrijke rol in gespeeld. Droog en niet al te veel wind. Dat is in het verleden wel eens anders geweest bij de start van het wegseizoen.
Het deelnamegehalte voor (de nieuwe) T5 is dermate groot dat het de vraag oproept of dit geen gevaarlijke situaties op de weg gaat opleveren ondanks het splitsen. Te midden van al dat deelnamegeweld valt (de nieuwe) T4 wat uit de toon. Vandaar dat ik de stoute (race)schoenen heb aangetrokken om met deze groep mee te fietsen. Het moet gezegd: het is me niet tegengevallen. Grote delen van de route die we fietsen kwamen me enigszins bekend voor. Thuis, bij het overzetten van de route op de PC werd dit bewaarheid. Een groot deel van de route wordt gebruik door LWC De Paaschberg uit Lochem voor hun eerste vtt. Daar heb ik al een paar keer aan meegedaan, vandaar.
De Toerleider van dienst bij T4 tijdens de openingstocht was Henk van Pijkeren. Zoals bij de meeste toerleiders het geval is, wordt de te rijden route in een GPS toestel geladen en wordt deze nauwlettend gevolgd. Soms kan het gebeuren dat er een kleinigheid over het hoofd wordt gezien. Dat er bv. een afslag wordt overgeslagen. Het voordeel van het rijden bij T4 is dan dat er te allen tijde een niet formeel benoemde toerleider aanwezig is die geen GPS nodig heeft. Deze zeer gewaardeerde persoon heeft namelijk een geweldig geheugen en heeft de route(s) in het hoofd zitten. Zo worden er direct correcties aangebracht als er zich een kleine onvolkomenheid voordoet. Schitterend om te ervaren hoe dit soort zaken dan opgelost worden. Complimenten. Een nadeel bij T4 is dat er een tweetal fietsers in meerijden die niet tot nauwelijks uit elkaar te houden zijn. Zo vroeg ik twee keer hetzelfde aan dezelfde persoon terwijl ik dacht de ander naast me te hebben fietsen. Na een korte onderbreking, lekke band, en bijna 40 km verder, was de koffiepauze aanstaande. Deze was gepland bij Herberg De Pot (’n “Pothook” in de volksmond.) En opnieuw werd duidelijk hoeveel leden er deze ochtend genoten van de eerste gezamenlijke wegrit. Wat ’n volk en wat ’n kabaal.
De laatste 30 km. werden is sneltreintempo, we hadden de wind in de rug, afgelegd. Eindpunt was “de Langenberg” voor, naar ik heb begrepen, een drankje en een hapje. Schrijver deze heeft dit niet meegemaakt. Om nog een keer een lading decibels over zich heen te krijgen zou teveel van het goede zijn geworden. Henk en medefietsers van T4 bedankt voor de mooie tocht.
Scr. Ibent.