[one_whole boxed=”true”]

Van: Henk van Pijkeren

Het is 14 januari, ik heb mij opgegeven om op een ATV-dag te helpen met de MTB-route.

Ik had van Johan Witten gehoord dat men een eind achter is met de werkzaamheden en dat we wat extra moeten doen.
We hebben overlegd dat we de training op woensdag van het schema schrappen.
Normaal is dat iets wat we niet zo snel doen maar voor de groep van Johan is de nood erg hoog en door het slechte weer is het toch geen pretje in het bos. OK, het stukje op de website over het schrappen van de woensdagmiddagtraining heeft iedereen kunnen lezen.
Het is iets voor negen als ik bij de keet aankom. Wim Janssen heeft voor ons als een lekkere bak koffie gezet. Even een beetje bijpraten en dan snel aan het werk.
We verdelen het werk, een groep achter het kraantje de route fatsoeneren, vlak maken en wortels wegzagen ed. Hier is nog erg veel te doen, ze zijn hier ver achter!
Ik ga met Johan en Gerrit voor het kraantje de route vrij maken, snoeien, oud hout opruimen. Best zwaar werk voor zo’n kantoormietje als ik. Ik ben het duidelijk niet gewend. Ondanks dat het koud is zweet ik als een otter.
Geen wonder, soms moet dat oude hout tegen de helling in naar boven gesleurd worden en hellingen die zitten daar wel.
Het stuk terrein waar we vandaag zitten kan echt een uniek stukje MTB-route worden. Dat wordt gewoon super zwaar, ben je volgend jaar niet in conditie dan kun je de fiets gewoon lopend naar boven duwen.
Wat ik tot nu toe van de route heb gezien dan worden het 16 loodzware kilometers, hier kunnen we onze borst nat maken.
Volgend jaar rijden we 16 km over de route om vervolgens total los rechtstreeks naar Toontje te fietsen om gereanimeerd te worden met twee koppen koffie. (Het wordt een superroute!!!)
Ik ben dan ook blij dat we om half elf naar de keet lopen voor een lekkere en hete kop koffie van Wim Jansen die binnen de groep vaste vrijwilligers fungeert als hoofd koffievoorziening.
In de keet is het goed warm maar dat mag ook wel. Het is erg gezellig in de keet maar we moeten weer aan het werk.
Tussen de middag ga ik naar huis waar Jannie mij verrast met een heerlijke uitsmijter ter ere van onze 38e trouwdag.
Ik wil ook eigenlijk niet de hele dag werken omdat er misschien nu visite komt maar ja de hele ploeg van woensdagmiddag komt helpen in het bos, ik kan eigenlijk niet vroeg weg.
Dat is een verkeerd signaal!
We spreken af dat Jannie zal bellen als er volk komt.
Ik ga weer naar de keet, even ouwehoeren en dan maar weer snel aan het werk.
Nu gaat het anders, Johan helpt Jan Strokap met het zagen met de motorzaag van de dikke stammen.
Ik ga alleen voorop om het handzame houd op te ruimen. (Nu ja handzaam?)
Na een tijdje halen ze mij in en gaan we gezamenlijk verder. Veel verder kunnen we niet, we komen op een punt dat er niet verder is uitgezet.
Na een 15 min geholpen te hebben met het fatsoeneren van de route achter het kraantjes gaan we om half drie weer maar onze keet voor de koffie.
We zijn met 12 man en kunnen allemaal niet in de keet, geen probleem, buiten onder een stel grote dennen is het ook gezellig.
12 man, hiervan 6 vaste mensen, ik ga niet vaak mee maar mijn geheugen zegt mij dat er op woensdagmiddag bij de Sporthal toch vaak wel meer stonden.
Ook de vaste mensen, die bijna alle dagen in het bos te vinden zijn, aan het werk met de route, zijn teleur gesteld.
Is het werk dan altijd voor de zelfde, moet een beperkte groep hier de kolen uit het vuur halen? Erg jammer!
Kom op mensen! Laat Johan, Wim, Gerrit, Herman, Han, Gerrit, Harry, Gerrit, Johan, en Jan niet in de kou staan!
Er wordt voor ons allen iets heel moois gemaakt waar we allemaal veel plezier van kunnen beleven.
Laat je eens van de goede kant zien en laat zien dat TCR meer is dan fietsen alleen en kom ook eens helpen.
Februari is nog bijna helemaal leeg! Geef je eens op en laat je zien!
Tip: kijk ook eens naar de foto’s op de website!
[/one_whole]
Gelezen: 52