• Datum: 12 mei 2012
  • Toerleider/Auteur: Henk van Pijkeren
  • Aantal: 19

133 km met T1/P2.

Na een korte reis met de auto zijn we gestart met 10 fietsers, 9 jongens en 1 meisje.
Onderweg liep het ging helemaal perfect. De heft van de jongens had een Garmin met de route geladen. Als TL heb ik mij beperkt tot het in de gaten houden of iedereen meekwam, het was op al die klimmetjes ondoenlijk om steeds met de snelsten mee naar boven te sprinten, dat heb ik maar gauw opgegeven met deze wel erg goed rijdende groep. Daarnaast weet ik hoe een dergelijk landschap je kan leeg zuigen.
In de route zat wel een erg gevaarlijk stukje afdaling, zo steil dat zelfs bij P1 jongens gingen lopen.
Henriette kwam hier al  lopend op haar wielrenschoentjes ten val, zere knie, zere billen maar ze kon wel verder. (Wielrenschoentjes hebben geen grip!)
Ik heb hier een waypoint gemaakt en heb thuis de route al veiliger gemaakt want een ding is zeker, het is voor herhaling vatbaar.
Dat zei bij onze groep ook iedereen, de route is zo verschrikkelijk mooi!
Allemaal verkeersarme weggetjes door een erg mooi landschap met hier en daar bloeiende koolzaadvelden. De klimmen waren mooi en veel, met hier en daar een wel erg stijle broeder.
Velen vroegen zich ook af waarom we helemaal naar Limburg rijden als we hier zo’n mooi gebied hebben om te fietsen.
De pauze in Tecklenburg was weer erg goed, de club heeft ons getracteerd op koffie en wel erg lekker gebak van de bakker waar we hebben aangelegd.
Hier na ging het verder over de tweede lus achter Tecklenburg, landschappelijk het mooiste deel van de tocht, de klimmetjes wat minder steil maar in een erg mooi landschap.
Terug in Tecklenburg, na de tweede 50 km, zijn we voor de weer aangeland bij onze bakker voor een cola en een broodje.
Het laatste stuk was vlak maar zeker niet gemakkelijk, een harde wind was daar debet aan.
Het laatse stukje zorgde nog voor een domper, we kregen te maken met een val van Jan Scholten. De gevolgen vielen mee, Jan kon verder na de eerste schrik.
Moe maar zeker niet kapot kwamen we aan in Bevergern.
Wel hadden we een beetje te doen met de P1 groep, wat zouden die jongens toch hebben.
Ze waren nog niet binnen. Iets verkeerts gegeten soms, of waren wij vandaag gewoon beter?

Na een gezellig samenzijn onder genot van wat eten en drinken zijn we voldaan huiswaads gegaan.
In de auto hebben we het er nog even over gehad hoe mooi de dag was.
Wie er niet bij was heeft veel gemist!
Als het aan mij ligt dan zetten we hem voor vast op het toerschema.

Henk

Gelezen: 17