De geschiedenis van het verkenningspeloton Jan Meerman.
De jaarlijkse fietstocht naar Tecklenburg had voor T3 het karakter van een militaire oefening. Jan stuurde mensen vooruit om het voorterrein te verkennen,om ze vervolgens terug te commanderen. Hij communiceerde voortdurend met zijn Garmin. Waar na je steevast hoorde links, rechts of op de plaats rust.
Op dat moment konden we het oefengebied goed in ons opnemen.
Bij de start had Jan Bakker zijn belangrijkste persoonlijk wapen; de fiets, al bijna in de prak gereden. Hij vergat,dat de fiets niet meer op,maar achter tegen de fietsdrager aan stond. Gelukkig werd hij op tijd gewaarschuwd,toen hij zijn auto in beweging zette.
Het peloton vertrok met 6 man richting Teutenburgerwoud. We moesten al snel in dekking toen de regen ons uitzicht belemmerde. Bovenop de eerste klim werd even gewacht op de pelotonscommandant. De P1 liet op de klim ons zien waarom ze P1 zijn. Wij trokken ons daar niets van aan en vervolgden onze missie.
Even later werden we in een beklimming lelijk gehinderd door 2 houthakkers. We vroegen hen, als goede verkenners, waarvoor het hout gebruikt werd. Was het misschien Zum Grillen? Helaas hadden ze kein Schwein. Daar wist Jan wel raad mee. Even later fietsten we een boerenerf op, opzoek naar dat Schwein.
Na een rondje op het erf, vonden we een gecamoufleerde uitrit. De banden van onze dienstfietsen hielden zich uitstekend. Twee betonbanen brachten ons weer op de kaart van het oefengebied. Regelmatig liet Jan ons even stoppen boven aan een helling.
Jan Bakker probeerde steun te vinden bij een hectometer paaltje. Daar voelde het paaltje niets voor en viel om. Vervolgens vroegen we wel aan onze pelotonscommandant Jan Meerman waarom hij regelmatig halt hield. Jan verwachtte de fotograaf. Johan Witten had de opdracht om ons peloton op te sporen en in actie te fotograferen.
Het pleit voor onze commandant dat hij ons bijzonder tactisch uit het gezichtsveld van de fotograaf wist te houden. In Tecklenburg kwamen we voldaan bij het Kadiconditorei aan. Na koffie en Kuchen gingen we weer op pad. Jammer genoeg kregen we geen Bradwurst maar wel veel regen.
Mooie boerderijen, veel vakwerk en prachtige oude eiken. Onze verkenningstocht eindigde na 73 km in Bevergem. Sommigen zoals Wim Gerritsen hadden 80 km op de teller staan. Onze pelotonscommandant stuurt altijd mensen vooruit soms wel 300 meter.
Hij houdt ook mensen op 300 meter achter zich. Geven zijn instructies hem aan,dat hijzelf op het punt is om rechtsaf te slaan , dan moeten de vooruit geschoven posten terugkeren. We zien daardoor erg veel van het oefengebied.
Mooie dag gehad met dank aan de organisatoren en onze pelotonscommandant Jan Meerman.