Van: Wim Dekker

Zaterdagmorgen 6 april 2013. Kwart voor 7 loopt de wekker af als 
herinnering aan mijn taak (tourleider) van vandaag. Na een succes-
volle vrijwilligersavond van de Stichting Triathlon Rijssen, waar 
overigens ook veel TCR leden aanwezig waren, voelt de wekker toch 
wel als een koude douche. En eerlijk is eerlijk, wanneer ik vandaag
geen officiële taak had gehad, was ik waarschijnlijk blijven liggen.
De kou van de laatste weken kan mij eigenlijk wel gestolen worden 
en ik verlang naar de lente. Maar goed,  ik besloot dat 5 laagjes 
voldoende moesten zijn. Met 2  krentenbollen als proviand vertrok 
ik richting sporthal. De route van vandaag had mij deze week de 
nodige hoofdbrekens bezorgd. Ik ontdekte dat Berend volgende week 
het "rondje Peuleke" ging rijden. Nu komt dat rondje in grote 
lijnen overeen met het "rondje Vjenne" wat geprogrammeerd stond. 
Twee weken na elkaar over dezelfde wegen leek me te veel van het 
goede en Berend heeft als senior lid de oudste rechten. Vandaar 
dat ik een nieuwe route heb uitgezocht. De wegen in Twente ken ik 
wel een beetje, dus ongeveer gepland met Google maps en afgelopen 
maandag voorgereden. 
De T1 stond vandaag met 11 man aan de start, en van Rijssen ging 
het via Enter naar Delden. Daarna over de kasseienweg bij de 
watermolen van Oele, richting Hengelo. Ter hoogte van afvalverker 
Twence, staken we de A35 over. Een stukje over het industrieterrein 
waarna het rechtsafging draaiend en kerend door het buurtschap 
Twekkelo. Via het Broeierdspad kwamen we achter de Grosch Veste 
Enschede binnen. Daarna ging het richting de Universiteit en over 
het universiteitsterrein (vandaar de naam: Master of Science Tour) 
ging het verder. Het is altijd mooi wanneer je tocht origineel is. 
Gelukkig hoorde ik een paar keer de opmerking: Hier ben ik nog nooit
geweest. Via “t Bouwhuis” ging het verder richting Lonneker, de 
klim naar de Lonnekermolen, Losser om uiteindelijk in De Lutte uit 
te komen. Het Lutterskwartiertje, ik kom er veel en graag, had 
weer als vanouds uitgepakt en serveerde (gratis) bitterballen bij 
de koffie.
Na de pauze reden we achter Oldenzaal richting het vliegveld. 
Een klein “Nijlandmomentje”, omdat ik twijfelde (moet je nooit 
doen). Maar ja ik behoor nog niet tot de gelukkigen met een GPS, 
dus dan mag dat (denk ik). Bij Oldenzaal-Zuid, richting Hengelo, 
Deurningen, Saasveld en Zenderen kwamen we weer op bekend terrein. 
Daarna reden we via Bornerbroek naar Enter om via de Witmoesdijk 
Rijssen weer binnen te komen. Als tourleider heb je mooi kijk op 
wie we goed is en wie niet. Een aantal medestrijders zat er behoorlijk 
door heen, dus had deze voor velen eerste 100+ tocht van het 
seizoen hier en daar haar tol geëist. Zelf was ik blij dat ik niet 
was blijven liggen. Ondanks dat je als tourleider best geconcen-
treerd moet zijn, kun je ook genieten en dat heb ik gedaan. 

Ik hoop de rest ook…