Toerleider: Jans Drijer
Auteur: Henk Reijnen
_______________
T2 het veurjoar in de kop.
Omdat een prachtige lentedag voorspeld was had ik vandaag mijn nieuwe fiets meegenomen. Met zulk nieuw spul moet je natuurlijk zelf ook even op de foto. Gelijk ook maar een paar anderen op de foto gezet want er was veel meer nieuw bij de T2. Niet alleen materiaal maar ook deelnemers. Om 9.00 uur vertrokken we met 33 man en dat werd dus splitsen. Toerlijder Jans had er meteen goed de sokken in. Ik had het idee dat hij er een paar af wou rijden zodat we volgende week met wat minder zijn. Gelukkig zat ik in de eerste groep want volgens mij hebben ze zich in de tweede groep het snot voor de ogen gefietst om bij te blijven. Jans had een mooie route bedacht en onderweg werden ook enkele kasseienstroken genomen. Dat hebben we geweten. Al snel vlogen ons de bidons om de oren. Niet lang daarna kwam Ep Kamphuis vanuit de 2e groep naar voren gestormd om Jans tot kalmte te manen. Dat ging even goed maar toen de groepen weer compleet waren vlogen we weer met grote snelheid verder. Net een stel jonge paarden die na een lange winter voor het eerst het veld in mogen. Ik kon gelukkig goed volgen maar dat werd even later anders. Niet lang na weer zo’n kasseienstrook verloor ik mijn bidon. Na deze opgehaald te hebben moest ik de achtervolging inzetten. Ik zag in de verte Ep Kamphuis op me wachten om we weer naar de groep terug te brengen. Eenmaal in het wiel van Ep gingen we met 36 per uur terug naar de groep. Nu hou ik dat wel even vol maar na enkele minuten reed ik in het rood en de groepen leken maar niet dichterbij te komen. Echt langzaam gingen ze daar voor niet. Toen we eindelijk bij de 2e groep waren aangekomen vloog de eerste groep de voorrangsweg over en moest de tweede groep wachten. Eenmaal overgestoken moest ik dus nogmaals in de beugel om terug bij Jans in de groep te komen. Man wat was ik diep gegaan. Hierna ging het gelukkig iets rustiger en kon ik eindelijk ook eens links en rechts een praatje maken. Ik was niet de enige met nieuw materiaal ook Han en Wim fietsten met nieuw carbon. Ik begreep dat ook Joke nieuw carbon heeft maar die was er vandaag niet. Die had ook ut veurjoar in de kop en was een dagje aan het shoppen. Nieuw carbon fietst trouwens fantastisch, het enige waar je echt aan moet wennen is zo’n nieuwerwets zadel wat je er bij cadeau krijgt. Lekker licht maar afwachten of het past bij je kont. Ik had daar best wel wat last van. Wim had daar trouwens nog veel meer last van. Zo veel dat Wim op een gegeven moment alleen verder ging op weg naar de pauzeplaats. Onderweg even een zalfje halen begreep ik. Na ruim 50 kilometer was het tijd voor een kopje koffie en dat werd gevonden in Boekelo. Nadat ook Wim weer was aangesloten en we allemaal een tweede bakkie hadden gedronken ging het weer op weg. Het zonnetje was inmiddels doorgebroken en het was echt prachtig om te fietsen. De snelheid zat er nog steeds goed in want Ep Kamphuis moest nog een keer naar voren om Jans tot kalmte te manen. Verder was het volop genieten van de mooie route en het prachtige weer en het was bijna jammer om weer terug te zijn in Rijssen. Ondanks een aantal rustige stukken en het laatste stuk rustig uitfietsen kon ik 85 kilometer noteren met een gemiddelde van 28,8. Dat beloofd wat voor de rest van het seizoen.
zo worden jongens mannen
Henk je hebt mij weer een paar euro’s bespaard. Ik had zaterdag de indruk dat de batterijen van mijn fietscomputer leeg waren. Dit voorval wordt meestal voorafgegaan door verschijning van hoge cijfers op je display. Maar gelukkig er was iets anders aan de hand.
Jans moest natuurlijk vroeg thuis zijn om de wandelschoenen aan te trekken om te trainen voor de Nijmeegse 4 daagse.