Na een hoogtestage afgelopen week in de buurt van de Ventoux en Alp d’Huez, waar zoon Dennis verbaasde door, compleet ongetraind, met veel minder moeite dan ik had gehoopt, deze reuzen plat te rijden. Zijn uitspraak: “appeltje, eitje, die bergjes”, zal ik nog wel even moeten horen.

Vandaag de Sporthal opgezocht. Om 0800 uur tel ik toch wel 40 leden. Na wat geregel vertrekt Gerrit Tijhof als toerleider voor de “snelle groep”. Snel tel ik een man of 12, een mooi klein groepje, daarbij mijn oud-waterpolovrienden Jan B en Hans P. Ben niet zo van grote groepen, achterin zit je maar een beetje uit je neus te pulken, de concentratie verslapt en altijd het gevaar van onoverzichtelijke toestanden. Het is net als in de file op de A1, als 300m voor je auto’s gaan remmen, dan ben je soms blij dat er ABS op zit .

Met Gerrit Tijhof als TL “oude stijl”, dus alles uit het bolle hoofd en niet afhankelijk van een setje batterijen, koersen we richting Wierden. Het tempo ligt om en nabij de 32/33 en blijft ook de hele ochtend zo. Gerrit zoekt de nieuwe fietspaden langs de Regge op, we komen nog op een stukje onverhard, Genieten van roofvogels, ooievaars en een haas die een eindje mee sprint.

Na 62 km (de Nieuwebrug is om 1000 uur open), zetten we de karretjes tegen de muur en genieten van het heerlijke zonnetje. Het is wel drukkend, je voelt het naderend onweer. Dick Markvoort verteld me hoe leuk het is om opa te zijn, Voor Dick en Corry een bijzonder geschenk. Als alles goed gaat, dan zal vrouw Herma over een paar weken met opa naar bed moeten. Al met al waardevolle gesprekken zo op een zaterdagmorgen.

Op de terugweg steekt onze TL via Haarle dwars de Holterberg door, het oer vervelende klimmetje. De beentjes maar even testen. Jan Roosink geeft volgas, kan maar net volgen, achter ons een gat. Ik mis Hans Poortman, Jan Beldman en nog een paar van die lichtgewichtjes, nu zeker even vasthouden. Het klimmetje bestaat uit 2 delen, als je denkt boven te zijn, volgt nog een paar honderd meter van harken. Ik moet Jan Roosink 10 meter geven, mijn hartslag loopt in het rood en mijn bovenbenen geven ook aan dat het niet veel langer moet gaan duren. Ontspannen en met een goed gevoel de afdaling in. Luik-Bastenaken-Luik over 2 weken.

Uiteraard afsprinten op de Ligterbergerdijk. Lastige aankomst, niet mijn ding. Wim Jansen zit uiteraard te loeren om zijn specialiteit te etaleren. Ik zie Hans Poortman achter Wim rijden, ik zet de gaskraan maar eens flink open, de opzet werkt, op het moment dat Hans over Wim heen dendert slaat Wim rechtsaf de Akkerdijk op, doet hij anders nooit…..blijkbaar liever een omweggetje dan op de meet geklopt te worden.

(Wim, je mag reageren !)

Gerrit Tijhof bedankt voor de mooie route, hoe krijg je het voor elkaar zonder GPS ?

 

Naschrift:

tijdens het tikken van dit stukje, komt er via email informatie over een valpartij bij de andere groep, Johan Witten valt, buiten zijn schuld, opnieuw met zijn spiksplinternieuwe fiets. Naar het ziekenhuis. 3 weken mitella vanwege een rechte breuk in zijn sleutelbeen waar nog een plaatje in zit van de vorige valpartij. Onze HTL Henk van Pijkeren zal dit weekend de toedracht uit de doeken doen.

 

 

 

Gelezen: 58