Foto: Jan Meerman maakt een foto verslag
Video: Een kleine indruk van een dag vol met gezelligheid
Verslag: Joke legt de dag vast
40 TCR leden hebben zich deze keer opgegeven voor het jaarlijkse uitstapje naar Duitsland.
Voor velen is het de 1e keer dat ze weer op de mountainbike zitten en dan al gelijk zo’n uitdaging aangaan. (alhoewel???de meesten hebben “stiekem” al een keer of meer geoefend!!!) Om 6.15 uur ga ik mijn bed uit om alvast koffie/thee klaar te zetten voor de mannen die ons (Brigitte en Joke) straks hier komen ophalen. Jongens nogmaals bedankt, wij voelen ons zeer bevoorrecht dat jullie ons halen en brengen. Punctueel 7.15 uur komt onze taxi voorgereden en worden de fietsendeskundig ingeladen. We moeten deze keer met z’n vieren op de achterbank maar dat is lekker warm het is 10 gr. Onderweg kijken we bezorgd om ons heen, de lucht ziet er dreigend uit al hebben we geen spat regen gehad. En als we aankomen in Bevergem staan de plassen op het marktplein. De fietsen worden weer uitgeladen en in elkaar gezet. We kunnen nog even lekker koffie/thee drinken want we zijn mooi op tijd. Dan komen ook de anderen aanrijden en als iedereen aangekleed is kunnen we op pad. We gaan gezamenlijk naar het Hermanspad en worden dan ingedeeld in 3 groepen. We fietsen olv van Jans D. en worden gelijk voor de leeuwen gegooid, op het kleinst mogelijke verzet naar boven en niet meer opschakelen. Jan B. is deze dag ook mee en heeft het deze eerste klim erg moeilijk. Na zo.n uurtje fietsen geeft hij de “pijp aan maarten” en neemt plaats in de bus bij Jan Meerman. We fietsen weer door en het weer dat ons vandaag goed gezind is valt alleszins mee, het is wel fris maar de zon laat zich zelfs zien en door het vele klimmen komen we aardig op stoom. Na weer een lange klim moet ook Arend S. opgeven(teveel last van zijn heup) en moet de bus opzoeken. Het is en blijft een prachtig pad en de vergezichten zijn schitterend. Zonder veel problemen we bij de Conditorei aan waar de geur van vers gebakken brood ons al tegemoet komt.Iedereen mag een lekker taartje uitzoeken en krijgt daar 2 koppen heerlijke koffie bij.
We genieten hier uitgebreid van om voor het 2e deel van de tocht weer energie op te doen.
Op de terugtocht gaan we een ander pad in en dat is niet het makkelijkste pad (rotsachtig en veel boomwortels) en heel erg steil. Jannie van P. heeft hier erg de pest in en laat verbaal duidelijk blijken dat ze het niet eens is met deze beslissing en haar gezicht spreekt boekdelen. Na even stoom te hebben afgeblazen kan ze hier, als we veilig beneden zijn aangekomen, wel weer om lachen. Terug op de route gaan we richting Bevergem waar de warme douche voor de dames wacht. De heren moeten zich behelpen met wat koud water bij de busjes. In het hotel/cafe Adler worden we verwend met een heerlijke maaltijd en een lekker drankje(s) erbij. Bij het afrekenen in de bar zien we een opgestopt dier staan en vragen de bardame wat dat is. Zij zegt dat het een grapje is van de maker en dat er van alles aanzit wat er niet hoort, een sik van een geit boven op het hoofd geplaatst, grote snijtanden van een varken in de mond en de verhoudingen zijn ook niet goed. Arie S kijkt dit ook even aan en zegt, ik weet we wat het is een “Baumlaufer.” Als iedereen weer een beetje bij is van het lachen verlaten we het cafe en gaan weer richting huis.
Het was weer een prachtige dag, met mooi weer en zonder ongelukken.
2J bedankt voor de organisatie.
Ik wil nog even gebruik maken van de gelegenheid om Wim van de Berg, Johan Witten en Arie Smit te bedanken. Zie nemen (ongevraagd) de ondankbare taak op zich van “bezemwagen” achter onze groep. Het is fijn te weten dat er altijd nog iemand achter is als het even niet gaat of moeilijk word.
JOKE
Geef een reactie