Van: Gerrit Wessels

Na 3 weken vakantie met vriend Berend is het tijd voor een vlakke rit. 90 km op het Toerschema met Rene Lammertink als Toerleider.

Mijn wantrouwen over de betrouwbaarheid van de 90 km wordt flink aangewakkerd als Rene aangeeft in zijn Garmin de track van Wim Nooteboom te hebben geladen, dus dit wordt zeker meer dan 100 km.

De route (lees track) is nagenoeg perfect, Wim van den Berg “mostert”, dat in zijn gebied wordt gepionierd, maar tja, het monopolie van mooie routes zit tegenwoordig in een klein apparaatje. 

Een geladen gps-track (ook wel spoor genoemd) heeft als nadeel dat je in het scherm geen navigatieaanwijzingen te zien krijgt. Een geladen gps-route laat keurig witte afslagpijlen zien en waarschuwt voor de bocht met pieptonen. Aangezien Rene op een track rijdt, mist hij een enkele afslag, moet dan nerveus met zijn neus op het scherm snel uitzoomen om weer op de track te komen. Al met al gaat het prima en bewijst Rene dat je volledig onvoorbereid een mooie tocht kunt aanbieden.

Willy verteld. dat Henk Krukkert met zijn gezondheid “aan het knooien” is, we gaan binnenkort maar eens langs, Henk, alvast beterschap !!!

Henriette laat weten, dat als je veel praat, je geen commentaar van anderen krijgt. Het verdere gesprek met haar gaat over het verschil tussen mannen en vrouwen. Henriette geeft haar visie als 42-jarige, wij mannen weten hoe de kachels dan branden, we worden het niet eens. Henriette rijdt wel als een vent, tjonge waar haalt ze het vandaan ? Op de Hooidijk rijdt ze flink doorpratend op kop met Wim Jansen, die zet noodgedwongen de stembanden wel op stand-by.

Tijdens de koffie in De Lutte komen de eerste bitterballen voorbij, heerlijk. We zitten relaxt buiten, trappen na 2 bakken de bikes weer aan en gaan met een stuk hoger gemiddelde en met de wind tegen……!!! richting Enter. Rene hoor ik voortdurend “iets heniger”, “niet versnellen”, “het mag wat rustiger” roepen. Wellicht was 90 km voldoende geweest voor onze toerleider, want zo hard gaat het echt niet.

Een eindje voor Enter vindt Jan Heering het tempo blijkbaar te laag en voert de snelheid op, Rene horen we niet (Jan komt uit Enter…..) Met zijn 67 jaar is Jan niet te achterhalen. Zo zie je maar dat oud-11-steden-wedstrijdrijders het toerfietsen maar bijzaak vinden. (trouwens TCR-lid Dik Bos heeft ook 3x een Elfstedenkruisje aan de muur hangen).

Bij het Zumpke komen opnieuw de bitterballen voorbij, prima geregeld. In Enter is het altijd gezellig, “fijne leu, altied plezeerig” Na de dorst gelest te hebben gaan we via de Witmoesdijk naar de stad. Het enige stuk slecht wegdek deze morgen (de Dorpstraat) nemen we voor lief. Wat zou Wierden vragen voor dit mooie dorp ?

Rene, bedankt, gezellige tocht en hopelijk ben je niet schor,